Nglèngsèrin Pejabat Kur-Haj

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

Langit belon lagé terang di warung kaum anabèl atawa analis gèmbèl, tapinyah ntu para manusiah nyang suka poré-poré pinter udé ngocol ajé bari nyarap.

“Am-pun, am-pun, ham-poen!”

Kedengeran Sukab nggak jelas ngapain ngegerundel kayak gétu dengen mulut penu nasi uduk. Tangannyé asyik cuilin ntu telor dadar, nyang minyak gorèngnyé bekilau di bawényé sorot lampu gas.

“Apé lagé Kab, apé ?”

Di sebelényé, Kaboel, kolégak kuli galian, udé ngupi bari betahak, “Hooooikk!”

“Bayangin ajé ntu mengsélé nyang dateng kagak adé abisnyé!”

“Mengsélé? Emang kuli galian kayak kité nyang bemodal pasré punyé mengsélé?”

“Bukan mengsélé kuli galian ajé Boel, udé mengsélé bangsé!”

Sanip masup bari order, “lontong sayur dong Sit!”

“Mangsoed énté apé mengsélényé, ampé paké hampoen-hampoen?”

Siti Nurhalizah képo.

“Kelian jugé taulah!”

“Ooooh nyang makan gratis?”

“Nah!”

“Pajak ini-itu?”

“Nah!”

“Ijazah palsu jugak?”

“Iyalah!”

“Bendera?”

“Itu nyang paling bégo … “

“Terus?”

“Teras-terus-teras-terus …”

“Démo?”

“Nhah … itu énté tau!”

Masup Nusye d/h Nusrat nyang belon paké seragam pegawé bandara, nyambung dengen suaré gedé.

“Taulah Kab, cara paling baèk nurunin pejabat kurang hajar.”

“Pegimané carényé tuh?” Rohayah nyusul di belakang.

“Ya tongkrongin ajé, udah, ampé doi lèngsèhèr.”

“Emang bisé? Bolé?” Jali teréak dari atas motor.

“Bisé enggaknyé yah liat ajé Sembilan Lapan,” Kaboel nyaoet di oedjoeng, setengé batoek kayak nyang rada keseleg, “bolé apé enggak? Kalow mau ngelèngsèrin, masa’ nanyak bolé apé nggak bolé?”

“Héhé, kura-kura dalem prau ntu si Jali,” katé Sanip bari nyamber témpé gorèng.

Waktu masup orang kagak dikenal, kaum anabèl langsoen ganti topik.

“Jakarté 500 taon Dul, katényé mesti global internasional,” ujar Rohayah amé Dul Komprèng nyang baru dateng. Belum jugak doi dapet kerjaan. Seabisnyé mikrolèt punah, nyang doi incer jadi sopir angkot di jalan-jalan kecil ajah.

“Ané sih kaga ngarti,” katé si Doel, “apé salényé sih jadi kota nyang biasa-biasa ajah? Bukannya sedikit loh kota nyang udé 1000 taon apé 2000 taon tenang-tenang ajé!”

“Yo-i! Napé musti panik kalow mau ulang tahun?” Sukab nyaut, “Nyang penting kotényé udé bener belon? Jakarté tuh, bisé kagak kalow nggak banjir? Bisé kagak kalow nggak macet? Kalow nggak bisé, ngapain ngrayain kegagalan?”

“Lima ratus taon kegagalan … “

“Hé-hé-hé-hé …”

Ntu orang nyang kagak dikenal makan bubur ayamnya cepet banget, kayak nyang ngegelontor ajé léwat tenggorokannyé. Disusul nenggak teh tawar panas. Betahak dèh doi.

“Hooooiiikk!”

Abis doi keluwar, kaum anabèl langsoen nyambung bebising.

“Kalow di kantor bupati bisa, di kantor walikota juga bisa kan …” Sukab ngomong setengé bebisik.

“Bisélahyaw!”

“Kalau kantor gubernur?”

“Napé kagak kan?”

“Kalau kantor ….”

“Udé Kab, udééé ….” Siti Nurhalizah kasi inget, “belon ngopi kan?”

Langit sih udé mulai terang.

 

 

Pondok Ranji,

Kamis, 14 Agustus 2025. 20:19.

Ilustrasi © 2025 SETIANTO RIYADI

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

SEMUÉ ORANG MUSTI TAU

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

KOLOM & ARTIKEL LAINNYA