Aktor Kagak Intelèk

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

Abis menggrib analis-analis gèmbèl adu kegèmbèlan di warung.

“Ntu orang pasti intèl,” katé Sanip buruh bangunan.

“Taunyé?” saut Bahlul mantan tukang obat.

“Pan kentaré bener!”

“Kentaré pegimané?”

“Muké samé, baju gonta-ganti, adé di mané-mané!”

“Héhé! Paké jakèt ojol lagéh …” Jali tukang ojol nyeletuk.

“Itu mah émang kerjaan intèl,” Kaboel nyelak.

“Kerjé? Kerjé nyang pegimané?” Udin masup basa kuyup. Emang mak-bres ajé ntu ujan.

“Gonta-ganti baju èn adé di mané-mané.”

“Tapi muké same?”

“Itu mah susah! Émangnyé Tom Kurus?”

“Kok Tom Kurus? Pemain lénong?”

“Huss! Kok lénong sih? Pèlem Misyen Imposiblèk!”

“Oalah, Tom Krus! Doi mah nggak kurus dong!”

“Héhé! Émang siapé bilang doi kuyus?!” Rohayah nyelak, “Émang kalow udé kayak gétu udé pasti intèl? Siapé tau godain ajah!”

“Godain nyang pegimané yé? Udé muké nggak kesamar, basé nyang dipaké kagak nyambung, sepatu mustahal dipaké tukang ojol, èh poré-poré jual bandrèk, masa’ kagak serius niat ngintèlin?” Dul Komprèng romannyé kayak beneran.

Sukab nyang sedari tadé nunduk bari ngupi, angkat tangan kanannyé.

“Bentar, bentar, bentar …,” katényé, “sabelonnya débat belarat-larat, mikir nggak sih ntu orang mengkali sengajah dipasang?”

Orang-orang brenti makan, brenti minum, èn brenti ngomong. Dengen maté mendelong, dari segalé sudut orang néngok ke jurusan Sukab.

Toing, anggota ormas nyang kagak serem, nyang biasanya ke warung cuman bakal nyatronin Siti doang, jadi képo.

“Sengajah dipasang pegimanah Bang?”

Sukab benerin kupluknya.

“Begini Ing, dari mana sih kité tau kabar ntu intèl?”

“Mèdsoslah Bang.”

“Dari hapé kan?”

“Yo-i.”

“Lhah kok bisé ntu intèl selalu ketauan? Nyang naményé intèl mustinya kan kagak keliatan, ya kan?”

Toing manggut-manggut.

“Ini malah kayak aktor, èh, pemain lénong, ya kan?” Sukab semingkin seruh. “Doi émang mau diliat, émang adé nyang mau si doski keliatan!”

“Kok énté tau Kab?” Udin nyelak.

“Lhah kité semué juga tau kan? Kité juga liat! Dari mané? Pan adé orang pasang kaméra hapé di depannyah!”

“Jadi?”

“Kagak mungkinlah doi itu intèl nyang dipergokin di mana-manah. Enggak! Hebat bener dong nyang mergokin. Apé banyak orang mergokin di banyak tempat? Apé satu orang mergokin doi di semua tempat? Kelewat kebetulan kan? Itu kaméra hapé pédé banget némbaknyah! Nggak kayak kebetulan, èn nggak kayak mergokin! Ini mah bikin pèlem Sodara Sodara! Émang sengajé dikasi liat!”

“Artinyé apé dong Kab?” Siti nimbrung bari gorèng pisang.

“Ané kagak tau Sit, tapinyah kalow nyang atu beginih, nyang laèn jugak belum tentu jelas mangsudnyé dong! Apé iyé orang nyang démo itu brangkat émang mau ngerusak? Apé iyé orang nyang ngerusak itu brangkat émang mau démo? Ini naményé adu permainan Dul, adu permainan! Kité nggak perlu jadi korban permainan!

“Gitu?”

“Di depan aktor adé kaméra, di blakang kaméra adé dalang, di blakang dalang adé produser beproyèk piral! Jelazzz ?!”

“Siapé ntu Kab?”

“Méné ketèhèk,” katé Sukab bari abisin kupi, “Émang ané pikirin?”

Siti angkat pisangnyé. Para analis gèmbèl berebutan. Di pojokan, intèl nyang beneran nelen combro. Doi godèkin ntu palé. Entah apé mangsudnyah!

Di luar mingsi ujan. Doi belon buka hapé. Korban udé nyampé sepulu, belon lagi dua pulu nyang ilang …

Di tipi nyang bisu, kliatan mantan mentri diborgol.

“Apé bener doi salé,” pikir Sukab nyang ngelirik, “émang bener lagi amburadul ini negri …”

 

 

Bandara Soetta-Pondok Ranji, Rabu-Kamis, 3-4 September 2025.

Ilustrasi: © 2025 SETIANTO RIYADI

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

SEMUÉ ORANG MUSTI TAU

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

KOLOM & ARTIKEL LAINNYA