Jangan Sampai Pandang Boeloe

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

 

Selipun ujan malem-malem warung anabèl tetep ajé penu. Pendèrè lanun di atep warung bikinan Udin nyang basé jadi kuyu, tapinyah di bawé atep nyang brisik, omon-omon kaum anabèl nggak mau kalé serunyé.

“Ngègot ngètan-ngidul, amprok sanah amprok sinih, lumayan juga nih mentri koboi, pergokin trilyunan duit dianggurin nyang bikin ekonomi kejet-kejet kurang daré …” katé Kaboel sembèn lemparin pisang rebus ke atas, nyang turun langsoen masup mulut mangapnyé.

“Héhé, sirkus orang tapran,” katé Sukab.

“Èh, ané cius ni Kab,” Kaboel omon sembèn ngunyah, nyang bikin katé-katényé susé didenger.

“Telen dululah Boel, syèt dah …” Siti Nurhalizah gedek liatnyé.

Kaboel ampir ajé keseleg, tapinyah tèh tawar gratisan suksès gelontorin pisang tanduk digiling ususnyé.

“Ntu puluhan trilyun numpuk di bank, kayak air tèh ini Kab, kalow kagak beredar, apé nyang mau dipaké jual-belih?”

“Ékonomi seret?” Rohayah nyang nggak bisé pulang nimbrung.

“Kayak orang nimbun duit milyaran di rumé, tapi makannyé lauk garem gitu yé …” katé Dul Komprèng.

“Tambahin kécaplah dikit,” Sanip nyaut.

“Cabé jugak!” katé Bahlul, nyang abis ngelebok nasi uduk lantes betahak, “Hooooik …”

“Nyambel dèh jadinyah,” Siti émang lagi ngulek sambel.

“Di negri kité, nggak adé sambel udé répolusi Dul!” To’ing ajeg sok téu.

“Nah, jadi ngerti kan napé bolak-balik krisis cabé keriting? Garé-garé konsumsi orang tapran biar kagak repolusik!”

“Sa-sik-sak-sik! Kayak nyang paling tau ajé énté Dul!”

“Èh, énté amé ané tauan mane Ing?”

Ribut dèh ntu duè anabèl. Ujan mingkin deres. Dingin jugaklah Jakarté kalow malem berujan gini. Jali nyang masup basé kuyup langsoen pasang omon.

“Hoooi! Jangan ribut kendiri dong! Ntu mentri koboi udé bilang siap mati kayak Munir!”

“Artinyé?” Bahlul ambil pisang rebus nyang panas.

“Nyang doi incer pasti punya kuasé.”

“Orang pemerinté?” Rohayah comot combro si oncom di jerok.

“Belon tamtu.”

“Lhah?” celetuk Udin.

“Atu, pasti punyé duit èn kekayaan nyang kaga bener, kayak nilep tané, utan, pulo, èn laut. Dué, bisé gerakin kambrat-kambrat nyang mau ajé disuru ngebunu, kayak Munir dulu nyang diracunin. Tigé, ini orang selipun bikin salé, ngerasé bener ajé, soalnyé udé biasé idup korup ramé-ramé, ngelanggar aturan dari mudé ampé tué, kaga tau lagéh mané bener mané salé. Opat, ngadepin modèl koboi nyang nggak mempan sogok, ketimbang kerajaan korupnya ambruk, ya nggak adé care laèn diilangin …” Jali tiupin kupi.

“Diracun kayak Munir?”

“Diracun bisé, diculik bisé …”

“Diculik?”

“Iyalah, culik dulu baru bunu.”

“Kalow si koboi bener-bener kaga pandang boeloe.”

“Yo-i!”

Sukab masup di sinih.
“Adé mengsélényé tuh Li.”

“Apé Kab?”

“Doi pandang boeloe apé kagak!”

“Boeloe burung mangsudnyah?”

“Boeloe temennyalahyaw!”

“Apé nyang bikin énté mikir doi bisé begitu Kab?”

“Ané mingsi mikir, berani nggak jagoan énté bongkarin bèkingnyé.”

“Émang bèkingnyé siopak?”

Sukab nyengir bajing. Ampé di situh ujan brenti. Orang-orang bubaran. Angin nyang kenceng banget, bikin pendèrè lanun bekibar lagéh malem-malem.

 

 

Kendari—Batik Air,

Rabu 22 Oktober 2025. 09:26.

 

Ilustrasi: © 2025 SETIANTO RIYADI

 

 

 

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

SEMUÉ ORANG MUSTI TAU

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

KOLOM & ARTIKEL LAINNYA