“Répolusik! Èh, Répormasik! Èh, …”

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

Ntu siang panas-panas warung anabèl rada sepi. Tapinyah kaum anabèl nyang mingsi nganggur, kayak Dul Komprèng mantan kernèt mikrolet, amé Bahlul mantan tukang obat, adé di sono omongin nasèb masing-masing.

“Namènyé jugak jaman berubé Lul,” katé si Dul bari nyomot témpé bacem, “dulu adé mikrolèt, karang kagak adé, kernètnya ikut ngilang, alias jadi pengangguran dèh …”

“Pengangguran mah nggak jadi apé-apé Dul,” Bahlul telen témpé méndoan, “bilang jadi kok jadi pengangguran …”

“Ah, maèn basé dèh énté Lul, ané kan nganggur-nganggur kagak ngerongrong pajak rakyat, ini témpé ….,” doi dorong sisa témpényah masup mulut, “a*#~e ba@rrr p^+_&èk ngo”:ek ja%% !@^+~cepèk.”

“Hoooi, ngomong kok bari ngunyah,” Yati nyelak, “ngomong apaan sih?”

“Aagrsfkmnvgrtermigf@35!”

“Haiyah mangkin ngacok,” katé Bahlul, “telen dululah Dul!”

Tapinyah ntu témpé bacem ukuran rajak atawa king size separok, kayak nyangkut di tenggorokan. Maté Dul Komprèng mendelik nggak bisé napas, doi punya tangan nunjuk-nunjuk nggak jelaz.

Yati rada panik.

“Napé Dul, napéééh?!”

Bahlul tenang-tenang ajé.

“Mau minum gratis tuh Yat!”

“Huss, tèh tawar émang gratis di sinih,” Yati ambilin tèh tawar.

Dul Komprèng nenggak glek-glek-glek!

Gitu abis langsoen nyambung.

“Ané bayar ini témpé paké ngobyèk jadi mister cepèk! Nggak nyabet duit orang kecil kayak Mentri Perduitan Nyang Maha Srintil.”

Ujug-ujug masup Sukab nyang ngeboncèng Jali, bari kibasin kupluknyé nyang ketimpé helm. Di bagian blakang motor Jali, bendèrè WanPis bekiber.

“Uwah nyang abis démo!” ujar Bahlul, “ntu di tipi mingsi ramé kok udé ke sinih?”

Tipi warung nggak dikasi suaré amé Yati, “Kabar buruk mulu,” katényé.

Sukab langsoen ngocol.

“Untung adé Jali deketin ané, pas dikejer polisi ampé jau! Eh, udé bendèrènyé WanPis, jakètnyé WanPis jugak! Nggak kebayang kalow mogok ntu motor, bisé benjut ni pale!”

“Banyak démonsteran laèn nyang galak-galak kok énté dikejer juga Kab?”

Jali nyang nyautin.

“Orang nyang démo teréak soal tunjangan Dé-Pé-Èr, èh si Sukab teréaknyé laèn lagéh!”

“Teréak apé?”

“Répolusik! Répolusik! Gétu katényé …”

“Kok bisé gétu Kab?”

“Ah, mangsud ané mah Répormasik.”

“Répormasik Jilid Duwa mangsudnyah?”

“Mau Jilid Duwa kèk, mau prékuwèl kèk, pokoknya jangan cumak sepotong-sepotong.”

“Jangan cumak sepotong ntu mangsudnyah pegimanah?” Sanip, buruh bangunan nyang jugak lagi nganggur, nimbrung.
Sukab kipasin palé paké kupluknyé nyang mahadekil, èn pesen nasi gorèng duluan sabelon ngejawab.

“Begini lho kamerad, eh kambrat, kalowlah tunjangan Dé-Pé-Èr dibatalin, kan udé seabreg tuh nyang amé Asmuni dibilang Hil-hil yang Mustahal?”

“Apé tuh?”

“Pokoknyé segalé nyang mustahal, pajek-pajek ajaiblah, data rakyat dikasi ke negri laènlah, baca statistik ngacolah, komèn mentri ini-itu nyang jugak serba ajaiblah! També lagé si Dé-Pé-Èr méhong, ngaku wakil rakyat kok sombongnya kaga ketulungan.”

“Belon lagi sejarah nyang diganti kibul, mentrinyé dikasi tandé jasé,” ntu si Nusye d/h Nusrat tukang kosèk toilet bandara.

“Nah! Ngerti mangsud ané kan? Nyang rusak ntu bangunan, setruktur, sistim, èn mèntal nyang kéré. Masa’ aturan dipas-pasin amé kepentingan. Kalow udé utan rusak, pegimanah benerinnya? Enggak bisalah cumak nyopotin atu dué mentri. Ganti pimpinan, ganti orang, kagak ngejamin negeri bakal bener Nip!”

“Jadi nggak adé nyang diganti nih?”

“Lho, ganti semua!”

Kaum anabèl, analis-analis gèmbèl, padé liat-liatan.

Trus ujan deres.

“Pantes sedari tadé gerah,” katé para anabèlis.

Yati tarok nasgor di meja. Uap panasnyé bikin seisi warung ketularan laper.

“Mustahil apé mustahal tuh Kab?” Yati nanyak.

Sukab pasang kupluk, doi nggak jawab, tapi nyengir kuda.

 

 

Pondok Ranji – Taman Ismail Marzuki,
Rabu-Kamis, 27-28 Agustus 2025.

Ilustrasi: © 2025 SETIANTO RIYADI

Penulis:

Seno Gumira Ajidarma

SEMUÉ ORANG MUSTI TAU

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

Seno Gumira Ajidarma

KOLOM & ARTIKEL LAINNYA